Πάλι ήρθες στο όνειρό μου
Μακρινός με μια γεύση ζαχαροκάλαμου
Μ΄έψαξες λέει, γιατί δεν άντεχες την απουσία μου
Ήρθες να αγγίξεις το πρόσωπο μου,  να χαϊδέψεις τους μαύρους κύκλους των  ματιών μου
παλιά χρωστούμενα χρόνια τώρα,
(χρέος που ποτέ δεν εξοφθλήθηκε)
Κι εγώ πάλι δεν καταλάβαινα τι μου συμβαίνει,
αν και σε παρακολουθούσα προσεκτικά, δεν ήθελα να σε ξαναχάσω
Όμως κάτι δεν έκανα καλά,
άφηνα πάλι το νερό να κυλήσει έξω απ΄τις παλάμες μου
Και χάθηκες όπως και τότε
Γιατί να βλέπουμε τα όνειρα;
Θυμόμαστε ή μας θυμούνται;