Τετάρτη 13 Μαΐου 2015

12η ΔΕΒΘ: μια ανταπόκριση

Ω! η χαρά του βιβλίου! Τι συγκίνησις! Η μυρωδιά της αδίστακτης φιλοδοξίας διάχυτη...
Ποιητές με επίφαση ταλέντου, μουρίτσες πονηρές που σε κοιτούν πλαγίως και ευθέως για να καταλάβουν αν τις αναγνώρισες, διψασμένες για δημοσιότητα, φβ περσόνες με ποιητκή χροιά
Μια μαύρη κωμωδία με πρωταγωνιστή το ψώνιο επιτέλους, σε περίοπτη θέση. Κι εκεί ανάμεσα μικρά διαμαντάκια, καλυμμένα από την αχλύ της κενοδοξίας. Πολύ ενδιαφέρουσα λοιπόν από κοινωνιολογικής απόψεως η Έκθεση.
Όχι δεν είμαι αποτυχημένος ποιητής που εκκρίνω χολή, αναγνώστης είμαι που θέλω να διαβάσω. Όμως η ατμόσφαιρα είναι ασφυκτική και η καλή διάθεση δεν αρκεί για να αναπνεύσεις

Άντε και του χρόνου